"Każde z nas ma bliskich, którzy doznali w przeszłości jakichś krzywd. To, że żyjesz, to cholerny cud, więc przestań chrzanić o skwaśniałej krwi. Przyznaj się do swoich błędów, napraw je i idź dalej. Jesteśmy to winni tym, którzy nie mieli tyle szczęścia."
Jest to słodko gorzka opowieść o utracie bliskich, oraz zmaganiu się z poczuciem winy, ale i odnalezieniu się nawzajem. W powieści widać dyskryminacje rasową względem mniejszości narodowych. Społeczność indiańską jak i wiele innych uznawano za obywateli gorszej kategorii. Przerażające jest to że ich kultura i zwyczaje praktycznie zostały wyplenione przez białych ludzi. Jednak w powieści skupiono się na rozbitej rodzinie, jej dojrzewaniu i przebaczaniu innym, ale przede wszystkim sobie samemu.


Brak komentarzy:
Prześlij komentarz